بازگشت
نامه سرگشاده به ریاست محترم شورای ملی جمهوری اسلامی افغانستان !
انجمن افغانها در سويدن انجمن افغانها در سويدن

  السلام علیکم ورحمت اله وبرکاته .

محترما !  درنتیجه  تغییر اوضاع سیاسی و امنیتی  در افغانستان  از اغاز دهه هشتاد میلادی  شماری از افغانها  همانند کشور های دیگرآسیایی و اروپایی به کشور سویدن پناهنده شده اند اما بیشترین پناهنده گان افغان در این کشوراز سال 1992 به بعد سرازیر گردیده است و اما بعد از به قدرت رسیدن طالبان این امار بیشتر گردید .

بعد از سال 2000  امار ورود مهاجرین افغان به کشور های اروپایی عمومأ و سویدن خصوصأ افزایش قابل ملاحظه یی داشت   .

اما با تغيير اوضاع سیاسی در افغانستان از سال 2001 میلادی  شمار زیادی از پناهنده گان  افغان درکشور سویدن مانند پناهنده گان افغان در دیگر کشور های اروپایی دچار مشکلاتی شدند .

در سال 2005  برای حدود یکهزار تن از افغانهای پناهنده که  هرکدام بین سه تا پنج سال را دراین کشوربی سرنوشت سپری نموده بودند ، اداره مهاجرت سويدن به اساس تصويب قانون مؤقت درپارلمان اجازه اقامت یکساله را داد .

بعد از تمام شدن میعاد اقامت این افراد که بیشتر شان به کارهای  خوب اشتغال داشتند، اداره مهاجرت سویدن  اقامت این افراد را تمدید ننموده و طبق قرار داد سه جانبه  که بین وزارت عودت کنندگان  افغانستان ، کميشنري عالی ملل متحد در امورپناهندگان و دولت سویدن در سال 2006  به امضا رسید ، زمينه اخراج اجباري پناهجويان افغان از سويدن به افغانستان مساعد گرديد .  اداره مهاجرت  سویدن به اساس همين قرارداد سه جانبه  دوسیه های  بیشتر از هفتصد تن از پناهنده گان افغان را تحویل پولیس این کشور نموده و حکم  دستگیری و اخراج اجباری شان را صادر نمود .

از ان روز یعنی از اغاز سال 2007  تا کنون ده ها مهاجر افغان توسط پولیس کشور سویدن بازداشت شده اند که بیشتر این افراد بدون داشتن کدام شبکه اجتماعی  به کابل  فرستاده شده اند .

گزارش های مفصلی که از سرنوشت این افراد در افغانستان بدست ما رسیده ، زنده گی این افراد همانند ملیون ها افغان بی سرنوشت دیگری است  که در پی لقمه نانی  سر به هر کوی و برزنی میزنند اما چیزی در دسترس شان قرار نمیگیرد .

درحالیکه این افراد در سویدن  دارای کار خوب و عایدات ماهوار حد اقل دوهزار دالر امریکا یی بودند  که  با کمک های  این افراد  چندین فامیل از وابستگان شان  در افغانستان مشکلات اقتصادی خودرا رفع میکردند .

اما با اخراج اجباری این افراد  نه تنها خود انها بی سرنوشت شده اند بلکه  چندین خانوار وابسته به انان نیز به سرنوشت مرگبار روبرو اند .

در  سال 2007   پناهنده گان افغان در سویدن  به سرپرستی انجمن افغانها  و شماری از سازمانها و نهاد های  سیاسی و اجتماعی  کشور سویدن دست به اعتراض های زدند و مظاهراتی  را به حمایت ازپناهنده گان افغان براه انداختند که مهم تر ازهمه ،  پناهجويان افغان در مخالفت با تصاميم اداره مهاجرت سويدن مبني بر اخراج افغانهاي پناهجو، بتاريخ 27 جولاي 2007 مارش اعتراضيه را از مقر اداره مهاجرت سويدن از شهر نورشوپنگ آغاز و مسير 170 کيلو متر را در ظرف شش روز الي شهر ستوکهولم پایتخت سویدن  پیاده طی نمودند  وبا تظاهراتی در مقابل پارلمان سويدن بتاريخ اول اگست  پايان دادند.

درضمن  این مارش و تظاهرات گسترده ، ده ها تن از پناهجویان افغان  در ماه های مي و اگست سال 2007  دست به اعتصاب غذايي دسته جمعی زدند و بعد از چندین روز اعتصاب غذا ،  با وعده و نوید های دروغین اداره مهاجریت دولت سویدن  به اعتصاب شان  پایان داده شد اما هیچ نتیجه یی را در پی نداشت .

بتاريخ 27 اکتوبر سال 2007 محترم  جاويد لودين سفيرکبير دولت افغانستان در اسکانديناويا در ملاقاتي با هيئت انجمن افغانها در سويدن ضمن بحث پيرامون معضلات پناهجويان اطمينان داد که افغانستان قرارداد سه جانبه را تمديد نخواهد نمود . اما متأسفانه بعد ازسپري شدن مدت کوتاه ازين اطمينان ، قرارداد سه جانبه از جانب  دولت اسلامي افغانستان به امضا رسيد و براي اخراج اجباري وظالمانه پناهجويان افغان چراغ سبز داده شد .

محترم دکتوررنگین دادفر سپنتا وزیر خارجه افغانستان بتاريخ 26 ماه فبروري 2008 در نشستي با افغانهاي سويدن ضمن تماس به مسئله اخراج اجباري متقاضيان پناهندگي افغان گفت :" وزارت خارجه افغانستان هيچگاه با اخراج اجباري افغانان از کشورهاي مختلف به افغانستان موافقت نخواهد نمود ". دکتور سپنتا در ادامه سخنانش اطمينان داد که وي هيچگاه با هيچ کشوري  قرار داد  که درآن اخراج افغانها به زور و خلاف ميل شان صورت بپذيرد، امضاء نکرده و نخواهد کرد . چرا که اخراج اجباري ظلم است و ما نبايد ظلم پذير باشيم.  ازين سخنان پرشور ودلسوزانه محترم دکتور سپنتا ماه ها گذشت اما اخراج اجباري متقاضيان پناهندگي افغان با شدت آن ادامه دارد و اقدامات مقامات افغاني بخاطر متوقف ساختن آن نه تنها مشاهده نميگردد بلکه شرکتهاي نيمه دولتي وخصوصي هوايي افغاني ( شرکت هاي هوايي آريانا ، کام اير وپامير)  در تحقق اخراج اجباري پناهجويان افغان سهم فعال ميگيرند .

وزارت و اداره مهاجرت سويدن تقصير رد تقاضاي پناهندگي افغانها را به گردن قانون گذاران مي اندازند ، اما قانونگذاران از تفسير اشتباه آميز قانون اتباع خارجي شکايت دارند . وسرانجام  قضات در امور مهاجرت متأسفانه مطابق پاليسي حکومت که "  قراردادسه جانبه " را نيز دردست دارد ، عمل مينمايند .

نظر به قانون اتباع خارجي سويدن متقاضيان پناهندگي نبايد به مناطق " درگيري مسلحانه " اخراج گردند . اداره مهاجرت سويدن اعتراف ميدارد که در شش ولايت افغانستان " درگيري مسلحانه " جريان دارد که کشور سويدن حق اخراج پناهجويان را به اين مناطق ندارد . اما اداره مهاجرت سويدن  طرح جديدي مي ريزد و الترناتيف " مهاجرت داخلي " در کابل را پيشکش ميکند . کميشنري عالي ملل متحد در امور پناهندگان که يک جانب عقد کننده قرارداد سه جانبه ميباشد ، با اين طرح " مهاجرت داخلي " مخالفت نموده است .  خانم  ارواسي پاتيل افسر بخش حمايت  حقوقي کميشنري عالي ملل متحد در دفتر مرکزي کابل در ملاقات با نمايندگان انجمن افغانها در سويدن بتاريخ 25ماه اگست2008 در ستوکهولم گفت که اخيراٌ وضعيت امنيتي در افغانستان بدتر شده است .  ازينرو او از مقامات سويدني تقاضا خواهد

نمود تا پناهجويان افغان را ديپورت نکنند و بويژه آنهائيکه در کابل شبکه اجتماعي نداشته باشند . پيام ايشان  به مقامات سويدني اين خواهد بود :" توصيه هاي کميشنري عالي ملل متحد در امورپناهندگان را مراعات نمائيد! " . خانم پاتيل علاوه نمود که  با مقامات سويدني در مورد تعبيروتفسير واحد از قراردادسه جانبه سخن خواهد گفت . خانم پاتيل افزود درصورتيکه قرارداد سه جانبه تمديد گردد ، تغييرات لازم را درآن بوجود بيآورد . اما در هر حالت اين مربوط کشورهاي سويدن و افغانستان  خواهد شدکه قرارداد متذکره را تمديد نمايند وياخير.

از اغاز سال روان میلادی تاکنون  ده ها تن از پناهجویان افغان توسط پولیس سویدن  درنتیجه امضای دوباره قرارداد  ،  دستگیر، زنداني  و به کشوربه زورو جبر فرستاده شده اند . درحالیکه تمام این افراد بین پنج تا هشت سال را بدون سرنوشت در کشور سویدن  سپری نموده اند .

برعلاوه ان  در نتیجه همین قرار داد ، صدها تن از پناه جویان افغان در کشور سویدن در بدترین وضعیت  قرار دارند و بیشتر انان در مخفیگاه ها زنده گی میکنند .

از نگاه کار قبلا هرکدام این پناه جو کار ازاد و بیشتر شان کارهای شخصی داشتند که ماهوار هرکدام بین دو الي سه  هراز دلار امریکایی عاید داشتند . اما اکنون دست شان از کار گرفته شده و در کارگاه های ترکها ، ایرانی ها و عربها با حقوق بخور و نمیر که هزینه خود شان  هم نمیشود مشغول هستند

تقاضای انجمن افغانها و افغانهای پناه جوی بی سرنوشت  در کشور سویدن از ریاست محترم شورای ملی و اعضای محترم پارلمان افغانستان این است که بازهم  در اواخر سال روان میلادی  دولت سویدن  برای تمدید قرار داد فوق الذکر مجبور است دروازه افغانستان را بکوبد و جناب وزیر صاحبان را با وعده و نوید چند ملیون کمک  چشم و گوش شان را بسته و این قرار داد را دوباره امضا نمایند . لذا اعضای محترم پارلمان  افغانستان که نمایندگان مردم ما هستند مسئولین محترم  وزارت امور مهاجرین و وزارت امور خارجه را  احضار و خاطر نشان سازند که  این ادارات  به امضای دوباره این قرار داد  تمایل نشان ندهند  و باختم میعاد قرارداد  این قرارداد را باطل اعلان نمایند .

و در صورت امکان  دولت افغانستان  از کشور سویدن تقاضا نماید که بنابر چالش های  که در اوضاع  سیاسی ، امنیتی و اقتصادی افغانستان دیده میشود ، دولت سویدن باید تمام پناه جویان افغان را که سرهای شان را در کف گرفته و به ان کشور خود را میرسانند  اجازه اقامت داده و از نیروی جسمی انان مطابق قانون جديد  براي استخدام نيروي کار از کشورهاي غير اروپايي که از تاريخ 15 دسامبرامسال  نافذ ميگردد ، بهره برداری نماید.

چون موجودیت افغانها در خارج از کشور پشتیبانه بزرگی برای اقتصاد مملکت به حساب می اید و دیده شده است که هرکشوری که بیشترین شهروندان  شان در کشور های سرمایه داری  اقامت دارند ، باعث رشد اقتصاد جامعه و کشور شان شده اند .

درزمینه  توجه خاص و دلسوزانه  نمایندگان مردم خود را خواهانیم .

باعرض احترام

                          کميسيون امور پناهندگي انجمن افغانها در سويدن

www.afghanha.se

 

20.09 .2008 ستوکهولم


September 26th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
بیانات، پیامها و گزارشها